23 Şubat 2011 Çarşamba

35.hafta itibariyle Nisan'la ben .)

Bebişkoya kavuşmaya yaklaşık bir ay kaldı. Tabii minik kızımızın canı ne zaman isterse o zaman gelecek yanımıza. Ona hergün şarkılar ( kendi uydurduğum mini besteler) söylüyorum, onu sevip konuşuyorum ona hayatı anlatıyorum. Evde yalnız olmanın avantajı kimse bana deli mi bu kadın diyemiyor böylece .)

Hazırlıklarımızın çoğu da tamamlandı. Zaten hastane çantamı hazırlamıştım. Yatağının son detaylarını mart ilk haftası gibi yapmayı planlıyorum, şimden serip tozlansın istemedim. Bebek şekerlerini de son haline o zaman getireceğim. Kendi adıma da hamileliğimin başından beri ilke kez organik boya ile saçlarımı boyattım, ve kestirdim daha kullanışlı hale getirdi Makas sağolsun. Artık öyle dökülmüyor hatta fazla sağlıklı maşşalah, hoş doğumdan sonra cozutacakmış saçlar bir müddet ama.

Hergün kısa da olsa yürümeye çalışıyorum. Bu soğuk günler de biraz zor oluyor kat kat giyinip hazırlanmak. Evden çıkmadan yorulmuş oluyorum. Hasta olmaktan acayip tırsıyorum, yüzdüm yüzdüm kuyruğuna geldim diyerek pek bir saknıyorum kendimi herşeyden herkesten. Gece uykularım biraz zorlaşmaya başladı bugünlerde. Sık sık uyanıp wc ye uğrama seansı, yok bacağının arasına yastık koy, dönerken tekrar yerini değiştir derken uykum bölünüyor. Ama bunlar da çok doğalmış, yani bebik doğduğunda zaten uyuyamıcağıma göre buna da böylece alışmış oluyor bünye galiba.

Karmaşık duygu halleri de tam gaz devam ediyori tabii bunda artık işe gitmiyor olmak ve yalnız kalıp bir ton şeyi düşünecek vaktinin olması da cabası. Böyle zamanlarda hemen başka konuya atlamak ya da klasik müzik açıp ruhu dinlendirmek en güzeli galiba.

Nisan bebek için herşey yolunda gözüküyor, bakalım şu NST denilen alete giricez 5 Martta ilk kez. Orada neler çıkacak bilmiyorum. Doğum şekline daha doktorum karar vermedi. Heyecanla kararını bekliyoruz.
Nisan bebek!in kararını da tabii ki .))