UIA 2005 yani 22. Dünya Mimarlık kongresi İstanbul'da gerçekleşti. Dünyanın farklı köşelerinden gelen 10000 mimar Sinan' ın şehrine akın ettiler. Bir daha İstanbul' unbu organizasyon için seçilmesi çok uzun seneler sonra ancak olabilecek. Bu nedenle kendimi çok şanslı bir mimar sayıyorum. Organizasyonsa görev almak bu bakımdan inanılmaz bir deneyim oldu benim için. 10 gün boyunca Taşkışla' da sergi sorumlusu, danışman olarak görev aldım. Bir çok yeni arkadaş edindim, birlikte birçok şey öğrendik bu kongre sayesinde. İnanılmaz bir ilgi vardı, ve biz gerçekten çok yorulduk. Elimizden geldiğince yabancı meslekteşlarımıza destek olmaya yol göstermeye çalıştık. Birçok güzel açılışa şahitlik ettik. Eczacıbaşıların İstanbul Modern'de düzenledikleri mimarlık partisi muazzamdı gerçekten. Burhan Öcal' ın o etnik müziği eşliğinde hep birlikte döktürük, bacaklarımızın ağrısından ölüyor olsak da..Bu arada Gülşen abla'nın sigara böreği kapmak için verdiği savaşı unutmayacağımm..=) Ayrıca, altın madalya alan mimar Tadao Ando ile burun buruna geldiğim an elim ayağım dolandı doğrusu hemen digital makineme saldırdım..Hayatımda belki de bir daha rastgelmeyecekbir an, kitaplardan gördüğüm yapıtlarını incelediğim o ünlü mimar önümde kitap imzalıyor! Bu ve bunun gibi bol heyecanlı, yorgunluk dolu, koşturmalı, gururlu bir kongre görevi böylece bitmişti...İsyan etsem de zaman zaman çok özel bir meslek bu mimarlık..
